"I declare before you all that my whole life whether it be long or short shall be devoted to your service."
~
8 september 2022, een dag dat de geschiedenisboeken zal ingaan als het einde van een tijdperk. Her Royal HIghness Queen Elizabeth II is niet meer. London Bridge is down.
De monarchie kent vele standpunten maar het is overduidelijk dat het respect en ontzag voor Queen Elizabeth groot is. Zij was een vrouw waar veel mensen naar opkeken, waardoor ze dan ook aanzien werd als een waar stijlicoon die haar land verenigde en haar volk haar hart en leven schonk.
De roaring twenties was een korte periode van hoop en vreugde en schonk vele de verademing waar ze al zo lang op hadden gewacht. Het was dan ook in deze periode dat de wereld voor het eerst kennis maakte met de kleine Princess Elizabeth.
Princess Elizabeth haar jeugd was zorgeloos en vrij, maar op 10 december 1936 kwam daar abrupt een einde aan. De op dat moment 10 jarige Lilibet zag hoe haar vader tot koning werd gekroond na de abdicatie van haar nonkel King Edward VIII, die de liefde verkoos boven zijn eigen volk. Vanaf dat moment werd duidelijk dat de kleine prinses ooit koningin zou worden, de vraag bleef echter wanneer.
Het koningschap van King George VI werd onmiddellijk zwaar op de proef gesteld. Amper 4 jaar op de troon en het land ging gebukt onder het leed van een tweede grote oorlog op korte tijd. Standvastig besliste hij dat zijn familie in het land zou blijven, net als de rest van zijn volk. Op 19-jarige leeftijd zou ook Princess Elizabeth haar steentje bijdragen en ging in dienst bij de ATS (Auxiliary Territorial Service), waar ze tewerkgesteld zou worden als chauffeur en mekanieker. Maar dat was echter niet de eerste keer dat het Britse volk met bewondering naar hun troonopvolger keek. In 1940, kort na het uitbreken van de oorlog, gaf de 14-jarige voor het eerst een speech waarin ze de gehele commonwealth toesprak, waarin ze vooral hoop gaf aan de jongere generaties die waren weggerukt van hun families en met een bang hart op het platteland het einde van de oorlog afwachten.
Hoewel de jaren '40 dramatisch waren begonnen, kende dit decennium ook de prachtigste momenten uit het leven van de jonge prinses. Op 20 november 1947 trouwde ze met haar jeugdliefde, Philip Mountbatten, en een jaar later op 14 november 1948 werd ze voor het eerst moeder met de geboorte van de kleine Charles.
De gezondheid van King George VI ging zienderogen achteruit waardoor het kersverse paar in zijn plaats op rondreis door de commonwealth ging. In 1952 verliet ze het land als prinses maar nog geen maand later kwam ze terug als koningin.
Niemand had haar ooit kunnen voorbereiden op wat er volgde. Op 25-jarige leeftijd besteeg ze de troon van Engeland (Wales, Schotland, Noord-Ierland, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland) tot haar dood op 96-jarige leeftijd. Vrienden en familie zouden haar één voor één verlaten, toch zette ze door.
"We should take comfort that while we may have more still to endure, better days will return: We will be with our friends again; we will be with our families again; we will meet again."
